Wie naait wie op de Wallen?

De ombudsvrouw van de Volkskrant, het dagblad dat de affaire Patricia Perquin (PP) aan het licht bracht, schrijft dat PP ‘als adviseur van de gemeente Amsterdam niet belangrijk was’. Wie is PP? Ze schreef pikante columns voor het AD en Parool over haar belevenissen als hoer op de Wallen en werd ingehuurd door de gemeente. Later bleek ze een journaliste met een fixatie voor rauwe sex die je met een korreltje zout moet nemen. De constatering van de ombudsvrouw is daarom wat makkelijk, de werkelijkheid zit geniepiger in elkaar. 

Was Raskolnikov econoom?

Wat filosoof Hans Achterhuis deze maand in Filosofiemagazine schrijft, begrijp ik niet goed. Tijdens de maand van de filosofie in april, met de titel Schuld en Boete, schrijft Achterhuis, zullen filosofen en economen met elkaar in debat gaan over de crisis. Vervolgens beweert hij: ‘Filosofen zullen beslagen ten ijs moeten komen om niet onderuit gehaald te worden door de economen’.

Filosofen onderuit gehaald door economen? Dan heb ik iets gemist, want ik vroeg me juist af wie economen nog serieus neemt. Dat politici economen omhelzen, wist ik. Politici zijn te vergelijken met bankmanagers (hoe zou je de opportunistische Paarse politici in ons land trouwens anders moeten noemen?) die verslaafd zijn aan hetzelfde waar de economen aan verslaafd zijn: het neoliberale groeimodel. De enige reden waarom op dit moment streng bezuinigd wordt, is om op termijn nog groter te kunnen groeien. Dat zit nu eenmaal in het model. Alleen Marianne Thieme van de PvdD kan je horen spreken over ‘consuminderen’.