De ombudsvrouw van de Volkskrant, het dagblad dat de affaire Patricia Perquin (PP) aan het licht bracht, schrijft dat PP ‘als adviseur van de gemeente Amsterdam niet belangrijk was’. Wie is PP? Ze schreef pikante columns voor het AD en Parool over haar belevenissen als hoer op de Wallen en werd ingehuurd door de gemeente. Later bleek ze een journaliste met een fixatie voor rauwe sex die je met een korreltje zout moet nemen. De constatering van de ombudsvrouw is daarom wat makkelijk, de werkelijkheid zit geniepiger in elkaar.
Op instigatie van toenmalig wethouder
Lodewijk Asscher (PvdA) kocht NV Stadsgoed, die nu dreigt om te vallen, voor
tientallen miljoenen panden op de Wallen om criminaliteit tegen te gaan. Woonstichting
Lieven de Key was ook van de partij, en verklaarde later ‘het zonde van het
geld te vinden’. Wie de moeite neemt de documentaires
De bezem door de Wallen te zien van
de NCRV, begrijpt dat ‘Project 1012’ gedoemd was te mislukken. Een uitspraak in
de docu die dat kernachtig samenvat is die van prostituee Cindy. Op
mensenhandel reageert ze verontwaardigd dat ‘je toch geen winkel sluit omdat er
iets gestolen is!’ Mensenhandel is alleen op te lossen door mensenhandel aan te
pakken.
Asscher beaamt dat ingrijpen
moeilijk is, want ‘er wordt flink gelogen in het wereldje’. (Een argument dat
hij nu gebruikt om zijn ongelukkige keuze voor adviseur PP goed te praten.) Hij
ging door want ‘onlangs werd nog een meisje vermoord’, vertelt hij aangedaan in
de docu. Ongetwijfeld goed bedoeld, maar of de moord voorkomen had kunnen
worden wanneer de buurt eerder opgekocht had geweest, is twijfelachtig. Om
daadkrachtig te kunnen optreden introduceerde hij de term ‘criminogeen’,
waarmee bij een vermoeden ondernemers uitgekocht konden worden. Wanneer je in
deze buurt werkt heb je nu eenmaal te maken met ‘een hardnekkige criminele infrastructuur’,
is de gedachte, zoals vastgoedfraude, afpersing en mensenhandel. Asscher verklaart
echter ook dat een ‘strook prostitutie overblijft’, zodat volgens zijn eigen logica
diezelfde criminele infrastructuur sowieso in stand blijft.
Is dat geen willekeur? De
term criminogeen zou je evengoed kunnen toepassen op de Zuidas, het financiële centrum
van Nederland. Dat werd ook in verband gebracht met vastgoedfraude en afpersing.
Je noemt de naam Willem Holleeder en men weet genoeg: Jan-Dirk Paarlberg (destijds
vriend van Eurocommissaris Neelie Smit Kroes) en Willem Endstra bezaten hier
vastgoed. Na de moord op Endstra werd duidelijk dat op de Zuidas niet alleen maar
nette mensen werken. Zakenblad Quote schreef gretig artikelen als
‘Vastgoedfraude-complex Zuidas draait als een tierelier’. Is de Zuidas opgekocht
om er beginnende couturiers als antikraakwacht te huisvesten?
Terug naar 1012. Stadsdeelvoorzitter
Els Iping (PvdA) komt oprecht over wanneer zij haar afschuw uitspreekt over de
Turkse crimineel Saban B., die vrouwen dwong tot prostitutie op o.a. de Wallen.
Voor haar doorslaggevend om Project 1012 uit te voeren. Dat Saban B. eerder uitzondering
betrof, getuigen de vele dames die beweren zelfstandig te werken. Metje
Blaak, ombudsvrouw voor prostituees, een bekende verschijning in de buurt,
beweert dan ook dat ‘gedwongen meisjes door
streng beleid juist ondergronds zullen blijven’.
En bewoners die voor veel geld een huis kochten? Emmy,
eigenaresse van een pand, beweert ‘geen last te hebben van de dames’ maar vindt
het een goed idee dat er ramen verdwijnen. Je kan je niet aan de indruk
ontrekken dat het gunstig is voor de prijs van het pand, want na de grote
schoonmaak zal die immers stijgen. Een proces van gentrification dat zichtbaar is in de Amsterdamse Pijp waar de oorspronkelijke
bewoners werden verdrongen door het grote geld.
En PP en vice-premier Asscher? Onlangs kreeg PP laaiende
ruzie met pornoster Kim Holland omdat ze beweerde dat haar actrices onder dwang
werken. Asscher blijft onverstoorbaar met de zekerheid dat zijn verloren
miljoenen teruggeharkt worden via de WOZ en OZB.
Kretz
Kretz